LEKSYKON

Kauczuk – ogólne określenie na nieusieciowane polimery. Charakteryzują się szczątkowymi własnościami elastycznymi i bardzo słabymi własnościami mechanicznymi. Są to półprodukty do otrzymania gumy przez wulkanizację – chemiczne sieciowanie cząsteczek tworzących kauczuk. Kauczuk w stanie surowym jest miękki i używa się go do produkcji podeszw butów. Po utwardzeniu wykorzystywany jest do produkcji opon, dętek, klejów, kabli elektrycznych ognioodpornych, obuwia gumowego.