LEKSYKON

Elastomer: jest to tworzywo polimerowe, naturalne bądź sztuczne. Cechuje je zdolność do deformacji odwracalnej z zachowaniem ciągłości jego struktury, pod wpływem działania sił mechanicznych. Elastomery są szerszą niż guma grupą materiałów.

Gdy poddajemy elastomer naprężeniom rozciągającym, ściskającym bądź ścinającym, posiada o­n zdolność zmiany swoich wymiarów w bardzo szerokim zakresie. Niektóre typy gum, opartych na kauczukach silikonowych, możemy rozciągnąć do 100 razy w stosunku do pierwotnych wymiarów, bez zerwania.

Elastomery są usieciowanymi polimerami amorficznymi ,ich temperatura zeszklenia jest bardzo niska. Można je porównać do plątaniny cienkich i bardzo długich cząsteczek. Łańcuchy polimerów w temperaturze powyżej zeszklenia mają zdolność ruchów segmentalnych, polegających na skoordynowanej zmianie konformacji grup 3 – 5metrów. Dzięki temu, łańcuchy polimerów mogą ulegać deformacji pod wpływem zewnętrznych naprężeń.

Aby w temperaturze pokojowej elastomer pozostał ciałem stałym, przy jednoczesnym zachowaniu odpowiednio wysokiej odporności na zerwanie, muszą między jego cząsteczkami występować odpowiednio silne oddziaływania, zapewniające jego ciągłość w trakcie zmian wymiarów spowodowanych naprężeniami mechanicznymi. Jeśli oddziaływania między cząsteczkami byłyby za słabe, elastomer byłby rozciągliwy, ale nie posiadałby zdolności powrotu do poprzednich rozmiarów. Jeżeli oddziaływania byłyby zbyt silne, traci o­n możliwość zmiany wymiarów przy zachowaniu ciągłości.

Odpowiednie oddziaływania elastomerów osiągamy przez wulkanizację, dzięki czemu otrzymujemy elastyczne materiały, równocześnie nietopliwe i nierozpuszczalne, czyli gumy. Drugą metodą są siły Van Der Waalsa. Materiały takie są łatworozpuszczalne i topliwe, a nazywają się elastoplastami(elastomerami lanymi).