LEKSYKON

Guma. Po łacinie: gummi, co oznacza żywicę, gumę.

Guma to produkt wulkanizacyjny kauczuku, syntetycznego bądź naturalnego, zawierającego około trzech procent siarki, barwniki, zmiękczacze i inne. Guma jest materiałem bardzo elastycznym, dzięki czemu wytrzymuje duże odkształcenia. Jest również odporna na działanie czynników chemicznych.

Gumę po raz pierwszy otrzymał w procesie wulkanizacji kauczuku na zimno za pomocą siarki
Ch. N. Goodyear, w 1839 roku. Goodyear chciał swoje odkrycie zachować w tajemnicy, jednak w 1843 roku, w Anglii, T. Hancock opatentował identyczną metodę produkcji.
W roku 1946 odkryto sposób wulkanizacji kauczuku na zimno przy pomocy chlorku siarki.

Przemysłowe wytwarzanie gumy oraz fabrykacja wyrobów gumowych zaczęła się od połowy XIX w. Gumę stosuje się do wyrobu opon samochodowych, dętek, węży, podkładek etc.